Alpaki to pochodzące z Ameryki Południowej ssaki trawożerne z rodziny wielbłądowatych. Cieszą się w Polsce sporym zainteresowaniem, ponieważ mimo iż hodowane są zazwyczaj dla wełny, należą do zwierzątek łagodnych i ciekawskich. Doskonale reagują na towarzystwo człowieka, co wykorzystuje się nawet w tzw. Alpakoterapii. Zwierzęta te osiągają w kłębie około 80 cm wysokości, ważą od 50 do 80 kg i żyją około 20 - 25 lat.
Alpaki występują na zboczach Andów, czyli w Boliwii, Chile, Ekwadorze i Peru. Nie występują w środowisku naturalnym. Tam też są często hodowane nie tylko na wełnę, ale również mięso i skórę oraz odchody jako paliwo i świetny nawóz do roślin ogrodniczych i rolniczych. Wegetację na ciężkim, górzystym terenie ułatwia zwierzętom wykształcenie na stopach dwóch palców zakończonych paznokciami. Stopy alpak mają poduszki, dzięki którym nie uszkadzają gruntu, toteż zwierzęta te można wypasać nawet w dużych ogrodach.
Sprowadzone do Europy Alpaki ceni się przede wszystkim za wysoką jakość wełny. Jest to niezwykle cienkie włókno, które docenili projektanci mody. Konkuruje ono na rynku z kaszmirem, moherem oraz angorą. Naturalne włókna występują w szerokiej gamie kolorów oraz posiadają niezwykłe właściwości termiczne. Dla porównania jest ono trzykrotnie mocniejsze od wełny owczej oraz sześć razy cieplejsze. Wełna ta uznana jest za jedną z najbardziej luksusowych.
Występują dwie odmiany hodowlane tych zwierząt: Huacaya -odznaczająca się puszystymi, kędzierzawymi włosami oraz Suri - dla której typowe są długie, jedwabiste loki. Roczny porost wełny to 10 cm i więcej. Walory zwierząt są olbrzymie, natomiast hodowla niezbyt wymagająca. Wpływa to na stale rosnący popyt na Alpaki.
Alpaki jako stworzenia hodowlane nie są skomplikowane. Ich spokojny temperament umożliwia opiekę nad nimi nawet przez dzieci czy osoby starsze. Jeśli chodzi o żywienie są one tzw. „zmodyfikowanymi przeżuwaczami”. Posiadają aż 3 żołądki i dzięki temu bardzo wydajnie przetwarzają spożywaną roślinność, co w ostatecznym rozrachunku wpływa na fakt, że jedzą znacznie mniej niż podobne zwierzęta hodowlane. Żywią się głównie trawą. Anatomia dwudzielnej górnej wargi oraz brak górnych siekaczy warunkują odgryzanie pędów traw nie przy samej ziemi, ale kilka centymetrów wyżej. W ten sposób nie niszczy się całej rośliny, a stymuluje jej ponowny wzrost.
Z podanych na temat Alpak ciekawostek, dowiedzieć się możemy, że zwierzęta te posiadają trzy powieki i należą do bardzo wytrzymałych i zdrowych zwierząt. Kolejnym elementem nieodłącznym w każdej hodowli jest posiadanie wiedzy na temat obyczaju wypróżniania się. Alpaki wybierają jedno lub dwa miejsca na terenie pastwiska, gdzie załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne. Stanowi to ogromne ułatwienie dla hodowców, którzy mają komfort w sprzątaniu odchodów ( w postaci garnulków), a jednocześnie posiadają naturalne zasoby organicznego nawozu. Dodatkową korzyścią jest zmniejszenie rozprzestrzeniania się po całym pastwisku pasożytów. Ciąża zwierząt trwa 11,5 miesiąca, samica rodzi jedno małe o masie 5 – 7 kg. Karmione mlekiem matki jest do 6 miesiąca. Samica dojrzałość płciową osiąga w wieku półtora roku, a samiec w wieku 3 lat. Pamiętać należy, że samice Alpak są asezonalne, czyli w obecności samca samica jest nieustannie w rui. Po wydaniu na świat potomka, samica potrzebuje 2 tygodni i ponownie jest gotowa do kolejnej ciąży.
Innym aspektem w hodowli tych niezwykłych zwierząt jest aura jaką wytwarzają wokół siebie – stwarzają wrażenie żywych maskotek. Niezwykle łagodny charakter alpak sprawia, że są one popularne w turystyce i rekreacji. Wykorzystuje się je w Alpakoterapii, która podobnie jak hipoterapia pomaga przy pracy z osobami dotkniętymi zaburzeniami fizycznymi, społecznymi i emocjonalnymi. Relaksujący i uspokajający wpływ Alpak najlepiej sprawdza się w terapii z osobami starszymi oraz dziećmi, natomiast badania nad zooterapią wykazują, iż terapia sprawdza się w leczeniu zaburzeń ruchu, chorób psychicznych, autyzmu, nadciśnienia, a nawet depresji. Posiadanie Alpak wpływa pozytywnie zarówno na domowników jak i naszych gości. Ta osobliwa atrakcja, przyjazna dla dzieci, które chętnie spędzają czas ze zwierzątkami, uczy odpowiedzialności i właściwego traktowania "braci mniejszych".